ملکه دینگ

هرمزد پس از مرگ پدر از دورى برادر مهتر خود پیروز كه آنگاه با لقب پادشاهى سكستان در سیستان حكومت داشت استفاده كرده تاج و تخت را تصاحب كرد. ظاهراً علت این جسارت هرمزد میل باطنى پدرش یزدگرد دوم به جانشینى او بود. فیروز (پیروز) كه خود را از نظر مهترى سزاوارتر به پادشاهى مى‏دانست، بگریخت و با سپاهى كه از نواحى شرقى آورده بود، به هرمزد كه در رى جاى داشت حمله برد. در مدت جنگ این دو شاهزاده مادرشان كه دینگ نام داشت در تیسفون سلطنت مى‏كرد. از این ملكه مهرى پیدا شده كه صورت او را با اسم و لقبش با نبیشنان با نبیشن Banbishnan - Banbishn (ملكه‏ى ملكه‏ها) به حروف پهلوى در آن كنده شده است. این ملكه تاجى بر سر دارد كه بر فراز آن گیسوانش به شكل گویى با نوار كوچكى بسته شده است و گوشواره‏اى كه داراى سه مروارید است در گوش و گلوبند مرواریدى در گردنش دیده مى‏شود. و گیسوان مجعدش را به چندین رشته بافته و فروهشته است. اینكه در بعضى از روایات عربى آمده است كه پیروز از پادشاه هفتالیان سپاهى به یارى خواست، افسانه است؛ و منشأ آن ظاهراً تقلید از سرگذشت قباد پسر فیروز است، زیرا به قول مار كوارت هنگام مرگ یزدگرد دوم هنوز هفتالیان به مرزهاى ایران نرسیده بودند. اندكى برنیامد كه مردم از هرمزد دل آزرده شدند و هواخواه فیروز گشتند. فیروز به یارى رهام (رام یا ورهرام) كه از خانواده‏ى مهران بود و مربى و پرورنده‏ى او بود هرمزده را شكست داده اسیر ساخت و بنا به روایت الیزئوس، مورخ ارمنى، رهام او را بكشت، و پیروز را بر تخت نشانید. هفدمین پادشاه ساسانى (459 -457 م.) پسر یزدگرد سوم گرفتار طغیان برادر خود فیروز گردید و كشته شد.